Hatırasını ve kimliğini kaybetmiş Aris, gözünü bir otobüste açar. Etrafı izlerken yaşananlardan bir anlam çıkaramaz ve kim olduğunu hatırlayamaz. Tüm toplum tarafından kabullenilmiş olan hafıza kaybı ve kimliksiz yaşam, yapımda eleştirisel bir dille anlatılarak farkındalık yaratılmaya çalışılır. Bir grup doktor hafıza kaybı yaşayan, kim oldukları bilinmeyen ve haklarında hiçbir belge bulunmayan insanlar ile ilgilenmeye uzmanlaşmıştır. Aris de bu doktorların bakımına bırakılır. Doktorların amacı bir çare bulup hastaları topluma tekrar uyumlu hale getirmektir. Bu amaçla hastalara “yeni” ses kayıtları bırakarak dışarı çıkmalarını söylerler ve farklı deneyimler kazanmalarını isterler.
