Wanda, her zaman başkalarının ihtiyaçlarıyla uğraşırken kendini unutuyor. Ailesinin, arkadaşlarının, iş arkadaşlarının hepsi onun ilgisini ve desteğini bekliyor. Birine yardım ederken, diğerleri de onun yardımına ihtiyaç duyuyor ve bu sonsuz bir kısır döngüye dönüşüyor. Geceleri yorgun, ama kafasında düşünceler bir türlü durmuyor. Ne kadar çok insana yardım etmeye çalışsa da bir türlü kendi hayatına odaklanamıyor. İhtiyacı olan tek şey, bir duraklama anı, ama o anı bulmak imkânsız gibi görünüyor. Kendi içindeki boşlukla mücadele ederken, başkalarının beklentileri daha da büyüyor.