Bir annenin sevgisi eksildiğinde, bu eksiklik, çocuklarının ruhsal gelişiminde derin izler bırakabilir. Özellikle de sevgiye aç bir birey, bu boşluğu öfke ve nefretle doldurduğunda, ortaya çıkan psikolojik travma oldukça tehlikeli olabilir. Bu tür travmalar, kişinin içsel dünyasını bozar ve onu, toplumun kurallarına tamamen aykırı davranışlara yönlendirebilir. Bu durumun bir sonucu olarak, annesinin sevgisini yeterince alamamış bir birey, içindeki öfkeyi ve boşluğu bir tür intikam arzusuna dönüştürebilir. Bu kişi, kendi acısını ve hayal kırıklığını dışarıdan gelen insanların hayatlarına yansıtarak, kendince adalet sağlamak ister. Bu adalet arayışı, çoğu zaman, suç ve şiddet yoluyla gerçekleşir.
